کاتالیست ها

بشر از قبل از کشف این پدیده، قرن ها از کاتالیزور به طور گسترده استفاده می کرد (مثلا در تولید سرکه). استوالد، کاتالیزور را به عنوان تسریع کننده واکنش‌های شیمیایی از طریق حضور مواد خارجی که مصرف نمی‌شوند، توصیف کرد. به بیان وی، کاتالیزور ماده ای است که سرعت را تغییر می دهد، اما ترمودینامیک یک واکنش شیمیایی را تغییر نمی دهد. به طور مثال، یک کاتالیزور را می توان با یک "دروازه بان" مقایسه کرد. کاتالیزور یک دروازه را بسته یا باز می کند. این امر اجازه می دهد تا مسیری کوتاه تر و سریع تر طی شود، بنابراین به انرژی کمتری نیاز دارد. از آنجایی که کاتالیزور فقط یک "دروازه بان" است، هیچ اتفاقی برای آن نمی افتد.
دو نوع کاتالیزور همگن و ناهمگن وجود دارد. کاتالیزور همگن کاتالیزوری است که در همان فاز واکنش دهنده ها قرار دارد، در حالی که کاتالیزور ناهمگن در فازی متفاوت از واکنش دهنده ها قرار دارد. امروزه اکثر فرآیندهای شیمیایی صنعتی مبتنی بر کاتالیزور هستند که به این معنی است که اهمیت اقتصادی آن بسیار زیاد است. بیش از 80 درصد از فرآیندهای صنعتی به مدت 40 سال در صنایع شیمیایی، پتروشیمی و بیوشیمیایی و همچنین در تولید پلیمر و حفاظت از محیط زیست از کالتالیزور استفاده شده است. کاتالیز، فرآیندها با انرژی کمتر، ضایعات و آلودگی کمتر و گزینش پذیری بهتر در تولید محصولات با ارزش افزوده برای همه بخش ها را ممکن می سازد. کاتالیزورهای ناهمگن در حال حاضر جزء کلیدی این بخش هستند، به عنوان مثال: تبدیل پتروشیمی و مزایای قابل توجهی مانند استفاده مجدد و بازیافت را ارائه می دهد.
همانطور که جهان به سمت فناوری‌ها و مواد خام پایدارتر حرکت می‌کند تا آینده پاک‌تری را تضمین کند، کاتالیزورهای ناهمگن حتی نقش بیشتری را ایفا خواهند کرد.